Γιατί εμένα; !

Βασανιστική απορία που με απασχολεί τα μάλα!

Δεν έχω πρόθεση να ζωγραφίσω τον εαυτό μου με χρώματα ουράνιου τόξου, ούτε να καταχραστώ την εμπιστοσύνη σας προβάλλοντας ανύπαρκτα προσόντα και αρετές.

Δεν είμαι δοκησίσοφος ούτε από μηχανής θεός που λύνει τα δύσκολα διλήμματα στην καίρια στιγμή.  Δεν θα πω τίποτα για μένα, θέλω, χωρίς προκατάληψη, να αποφασίσετε μόνοι σας αν θέλετε τη συμμετοχή μου στη ζωή σας και την αρωγή μου στη διασφάλιση των αγαθών σας.

Σας καλώ σε ένα ταξίδι – ας πούμε ως την Ιθάκη.  Όχι για τον τελικό στόχο – το ασφαλιστικό συμβόλαιο, μα πρωτίστως για το «ωραίο ταξίδι», για την αγαστή συνεργασία, για την επικοινωνία στις ανθρώπινες διαστάσεις της, για να σφίξουμε τα χέρια σε «συμφωνία κυρίων» όπως θα έπρεπε να είναι όλες οι συμφωνίες ανάμεσα σε ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει ο αυτοσεβασμός.

Θα ήταν υποκριτικό να ισχυριστώ πως αδιαφορώ για το αποτέλεσμα της αποδεκτής συνεργασίας – απλά είναι το αποτέλεσμα όχι η διαδρομή.  Χωρίς το «ωραίο ταξίδι» χάνεται η θέα, τα χρώματα, ο ενθουσιασμός μιας νέας γνωριμίας κι εγώ τα θέλω όλα.

Σας περιμένω, λοιπόν, να ανοίξουμε πανιά σε ένα αισιόδοξο αύριο με πυξίδα μας τον πολικό αστέρα και την αγάπη στην περιπέτεια της αναζήτησης καλύτερου τρόπου ζωής.

Χρήστος Τρεμούλης